Zaburzenia osiowe kończyn dolnych u młodzieży to nieprawidłowości w ustawieniu nóg, które mogą wpływać na sposób chodzenia, biegania oraz ogólną postawę ciała. Najczęściej dotyczą one osi kolan oraz stóp, a mogą manifestować się w kilku formach, takich jak:
Koślawość kolan (kolana „X”): gdy kolana są skierowane do siebie, a stopy oddalone od siebie. Taki stan może prowadzić do nadmiernego obciążenia wewnętrznych struktur kolan i wpływać na ich funkcję.
Szpotawość kolan (kolana „O”): kiedy kolana są skierowane na zewnątrz, a stopy są zbliżone do siebie. Może powodować przeciążenia zewnętrznej części stawów kolanowych.
Płaskostopie: Stan, w którym łuk stopy jest zredukowany lub całkowicie go brak, co wpływa na nieprawidłowe ułożenie stóp i kolan.
Przyczyny zaburzeń osiowych kończyn dolnych
Przyczyny zaburzeń osiowych kończyn dolnych mogą być różnorodne i obejmują zarówno czynniki wrodzone, jak i nabyte:
Wady anatomiczne – do zaburzeń mogą prowadzić wrodzone nieprawidłowości w budowie kości lub stawów, które od samego początku wpływają na niewłaściwe ustawienie kończyn dolnych. Wady te mogą dotyczyć zarówno kości, jak i więzadeł oraz tkanek miękkich otaczających stawy.
Zaburzony rozwój układu kostno-stawowego – niekiedy rozwój tego układu u dziecka przebiega nieprawidłowo, co może być wynikiem niedoborów żywieniowych, chorób genetycznych czy zaburzeń hormonalnych, które negatywnie wpływają na mineralizację kości oraz kształtowanie stawów.
Stany pourazowe wpływające na uszkodzenie chrząstek wzrostowych – urazy mogą prowadzić do asymetrycznego wzrostu kości. W wyniku tego kończyny mogą rozwijać się w sposób nierównomierny, co powoduje ich deformacje osiowe.
Wzorce ruchowe i nawyki posturalne – niewłaściwe ustawienie stóp podczas chodzenia, lub długotrwałe przyjmowanie złej postawy ciała mogą prowadzić do stopniowego powstawania zaburzeń osiowych kończyn dolnych. Nawet nieprawidłowe siedzenie czy chodzenie mogą w dłuższym okresie przyczyniać się do deformacji.
Czynniki genetyczne – w rodzinach, w których występują zaburzenia osiowe, istnieje większe ryzyko, że potomstwo będzie miało podobne problemy.
Objawy zaburzeń osiowych mogą obejmować :
- Ból w kolanach, stopach lub innych miejscach związanych z układem ruchu.
- Ograniczenie zakresu ruchu.
- Problemy z równowagą i koordynacją.
Leczenie zaburzeń osiowych zależy od ciężkości stanu i może obejmować :
Leczenie czynnościowe / fizjoterapia – w celu wzmocnienia odpowiednich mięśni i poprawy postawy.
Zaopatrzenie ortopedyczne – takie jak wkładki ortopedyczne, które mogą pomóc w korekcji ustawienia stóp.
Interwencje chirurgiczne – w pewnych sytuacjach, zwłaszcza gdy inne metody nie przynoszą poprawy – na przykład selektywne hamowanie chrząstek wzrostowych
Ważne jest, aby młodzież z zaburzeniami osiowymi kończyn dolnych była poddana diagnozie i monitorowana przez specjalistów, aby zapobiec dalszym problemom ortopedycznym w przyszłości. Regularne badania u ortopedy mogą pomóc w ocenie stanu i zaplanowaniu odpowiednich działań terapeutycznych.
W naszym zespole zajmujemy się oceną i diagnostyką zaburzeń osiowych kończyn dolnych u dzieci i młodzieży. Kwalifikujemy pacjentów do leczenia zachowawczego i chirurgicznego – zachęcamy do rezerwacji konsultacji.
