Choroba Perthesa – diagnostyka i leczenie u dzieci

Udostępnij artykuł:

Czym jest choroba Perthesa?

Choroba Perthesa (pełna nazwa: jałowa martwica głowy kości udowej, ang. Legg-Calvé-Perthes disease), to jednostka chorobowa występująca głównie u dzieci w wieku od 4 do 10 lat, częściej u chłopców. Patogeneza tej choroby polega na przejściowym zaburzeniu unaczynienia głowy kości udowej, co prowadzi do jej martwicy i stopniowego zapadania się struktury kostnej.

W wyniku martwicy i następujących po niej procesów resorpcji oraz przebudowy kostnej, głowa kości udowej może ulec deformacji, co wpływa z kolei na funkcję stawu biodrowego i może prowadzić do trwałych ograniczeń ruchomości oraz rozwoju wczesnej choroby zwyrodnieniowej biodra.

Przyczyny choroby Perthesa

Do dziś etiologia choroby nie została jednoznacznie wyjaśniona. Najczęstsze przyczyny świadczące o jej występowaniu to:

  • zaburzenia mikrokrążenia w obrębie głowy kości udowej,
  • powtarzające się mikrourazy,
  • obciążenie genetyczne,
  • zaburzenia hormonalne,
  • niską masę urodzeniową i opóźniony rozwój kostny.

Objawy kliniczne

Choroba często rozwija się podstępnie. Do najczęstszych obserwowanych objawów wśród dzieci należą:

  • ból biodra, kolana lub uda – często mylnie lokalizowany przez pacjenta w obrębie kolana, co może opóźnić właściwą diagnozę;
  • utykanie – szczególnie zauważalna po dłuższym chodzeniu lub wysiłku fizycznym;
  • ograniczenie zakresu ruchomości w stawie biodrowym, szczególnie rotacji wewnętrznej i odwodzenia;
  • zanik mięśni pośladkowych i uda – w wyniku odciążania chorej kończyny;
  • w przypadkach zaawansowanych – skrócenie kończyny i deformacja biodra.

Objawy często narastają stopniowo, a dziecko może funkcjonować stosunkowo dobrze, dopóki proces martwicy nie zacznie powodować poważnych deformacji.

Diagnostyka

Podstawą rozpoznania choroby Perthesa jest:

  1. Dokładny wywiad i badanie ortopedyczne – ocena chodu, zakresu ruchu w biodrze, obecność bólu przy rotacjach.

  2. Badania obrazowe:

  • RTG stawu biodrowego – najczęściej wystarcza do postawienia diagnozy. Typowe zmiany to: spłaszczenie, fragmentacja i sklerotyzacja głowy kości udowej.
  • Rezonans magnetyczny (MRI) – pozwala na wcześniejsze wykrycie choroby, jeszcze przed wystąpieniem zmian widocznych na RTG.
  • Scyntygrafia kości – może być pomocna przy różnicowaniu z innymi postaciami martwicy lub zapalenia kości.

Leczenie choroby Perthesa

Leczenie uzależnione jest od wieku dziecka, stadium choroby oraz stopnia deformacji głowy kości udowej. W Chirurgia Bednarska dążymy do jak najwcześniejszego zapobiegania deformacji głowy kości udowej w trakcie procesu jej przebudowy.

Leczenie zachowawcze

Stosowane głównie u dzieci młodszych (<6 lat) i w przypadkach o łagodnym przebiegu:

  • Odciążenie kończyny – zakaz biegania, skakania; czasami konieczne kule.
  • Fizjoterapia – ćwiczenia rozciągające i wzmacniające mięśnie pośladkowe, odwodziciele i rotatory.
  • Szynyodwodzące i ortezy biodrowe – np. szyna typu Scottish Rite – pomagają utrzymać głowę kości udowej w panewce.
  • Monitorowanie postępów radiologicznie – co 3–6 miesięcy.

Leczenie operacyjne

Zalecane w przypadkach bardziej zaawansowanych (u dzieci >6–8 lat), przy dużym stopniu deformacji, braku centrowania głowy w panewce lub szybkim pogarszaniu się obrazu radiologicznego.

Najczęściej wykonywane zabiegi to:

  • Osteotomia kości udowej – zmiana ustawienia szyjki i głowy w kierunku panewki (osteotomia varus);
  • Osteotomia miednicy (według Dedi, Saltera oraz Ganza) – poprawa pokrycia głowy kości udowej przez panewkę;
  • Tenotomia – w wybranych sytuacjach klinicznych wykonuje się przezskórną tenotomię mięśni przywodzicieli  .

W wyjątkowych przypadkach, w bardzo późnych fazach choroby, rozważane są również procedury rekonstrukcyjne lub nawet endoprotezoplastyka – jednak u dzieci to ostateczność.

Rokowanie i powikłania

Rokowanie zależy głównie od wieku dziecka i stopnia deformacji głowy kości udowej. Najlepsze wyniki uzyskujemy u dzieci poniżej 6. roku życia, które przeszły chorobę z minimalnymi zmianami strukturalnymi.

Powikłania:

  • deformacja głowy kości udowej
  • ograniczenie ruchomości,
  • wtórna dysplazja biodra,
  • wczesna choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego.

Choroba Perthesa to poważne schorzenie wieku dziecięcego, które wymaga uważnej diagnostyki i indywidualnie dobranego leczenia. Kluczowe znaczenie ma wczesne rozpoznanie oraz konsekwentne postępowanie – tylko wtedy możliwe jest zachowanie prawidłowej funkcji biodra i uniknięcie trwałych uszkodzeń.

Zachęcamy do zapisu na konsultację

Inne wpisy